هول شدم حاشیه رفتم ...

از غمم با گُل پژمرده ی گلدان گفتم

تلخ با چایی یخ کرده ی لیوان گفتم

گفتم آنقدر دلـــم تنگ هوایش شده است ...

همه را نم نم با نــم نــم باران گفتم

حرف هایی که نمی شد به کسی گفت ، ولی

من به گنجشک نشسته لب ایوان گفتم

راهـــی کوچه شدم دل به خیابان دادم

از خزان راز بزرگی به درختان گفتم

دست در جیب فرو بردم و سر در یقه ام

از خودم هر چه شنیدم به خودم آن گفتم

در خودم غرق شدم ، در سرم افتاد جنون

از تو حتی به پلیس سر میدان گفتم !!

ناگهان چشم تو را روبروی خود دیدم

هول شدم ، حاشــیه رفتم ، سخن از نان گفتم

پا به پا کردم و تو مثل همیشه رفتی

به خودم لعنت از این بخت گریزان گفتم !

وقت کم بود ... نشد حرف دلم را بزنم

دوستت دارم  ِ خود را به خیابان گفتم ... !