دلتنگی

کاش آدم هایی که به دل نزدیکن، به چشم، به دست، به آغوش هم نزدیک بودن .
همین بغل بودن، همین همسایه ی دیوار به دیوار... صدا می زدی: چشم دیدنت رو

می خواد، گوش شنیدنت. . .

 زود بیا...
و می اومد.
کاش هیچ نزدیک به دلی دور نبود... کمی ترافیک می شد،کمی شلوغ و پلوغ... ولی ارزشش رو داشت .

پارادوکس

بهـــــار به اردیبهشت می نازد و

من به بهشت ِ چشمت ...

ای جنت چشمت بهترین مــــــاه دلـــــــم ...

## نمره عینکم نیاز به تغییر داره

پ.ن : انتظار نداشتن

بازی باد ##

هوا سرد بود،

داشتم از تویِ اتاق ...

به درخت توی خیابان نگاه میکردم،

ساعت شش و پنجاه دقیقه بود و من منتظر نور ماشینی که بپیچه توی کوچه ولی مبهوت برف ریز و یکدست  ...
پنجره رو باز کردم

احساس کردم

یکی داره به شونم میزنه...!

برگشتم،

ولی کسی نبود!

دوباره همون حس

انگار یه دست ...

روی شونم سنگینی میکرد

بعدش بی هوا

چشمامو گرفت!

اینبار به سرعت برگشتم ...

"باد" بود

داشت با پرده ی پنجره، سر به سرم میذاشت..

پنجره رو بستم،

عصبانی شد

رفت سراغ درخت توی خیابون روبروی من

شروع کرد به تکوندنش؛

برف های جا خوش کرده روی درخت ... میریخت روی زمین !

تازه اونوقت بود که فهمیدم

باد ها هم احساس دارن

کافیه بزنه به سرشون...!

از صداشون تو دریچه ی کولر بگیر

تا بهم زدن آنتن تلویزیون؛

هر کاری میکنن تا بهشون توجه کنید

من اگه باد بودم اما

من اگه باد بودم و "تو"

پنجره ی اتاقتو روم می بستی...!

به سرم که میزد

میرفتم سراغ بند رخت لباسات ...

همون گوشه کنار...

دست به دامنت میشدم،

زنا وقتی باد میاد

اولین جایی که سر میزنن بند رخت لباساس ...

 

گلوگیر

اگر خیال میکنی حرفهایی که به من نمیزنی را نمیشنوم سخت در اشتباهی !
من همه ی حرفهایت را از میان آن آوا ی آشنا میفهمـــم !
آن حرفی که بی آنکه خودت بدانی به گوشم میرسد را می شنوم ... !

مجدد # یادآوری

شاید دوستی، هنر تشخیص زمان درست باشد

تشخیص زمان درست برای حرف زدن

تشخیص زمان درست برای سکوت کردن

تشخیص زمان درست برای ماندن

تشخیص زمان درست برای رفتن

تشخیص زمان درست برای بودن کنار دوست

تشخیص زمان درست برای فاصله گرفتن و ایستادن در فاصله های دورتر

تشخیص زمان درست برای ماندن، وقتی بسیاری از نشانه ها خوب نیست

و تشخیص زمان درست برای رفتن، حتی وقتی بسیاری از نشانه ها،‌ ظاهراٌ خوب است ...