دخترانه...

دلم برای دخترانه های وجودم تنگ شده

.برای شیطنتـــــــ های بی وقفه،بی خیالی هر روزه،

.ناز و کرشمه ی من و آیینه،خنده های بلنــــد و بی دلیل،

برای آن احساساتــــــــ مهار نشدنی

.

.

حالا اما… دخترکــــــــــ حساس و نازک نارنجی درونم

چه بی هوا این همه بزرگـــــــ شده..

.

چه قدی کشیده طاقتم… ضرب آهنگ قلبـــ♥ـــــم

چه آرام و منطقی میزند…!

.

چه شیشه ای بودم روزی، حالا اما به سختـــــــ شدن

هم رضا نمیدهم،به سنگـــــــ شدن می اندیشم

اینگونه اطمینانش بیشتــر است!!!

.

جای بستنی یخی های دوران کودکی ام را

قهوه های تلــــخ و پر سکوتــــــــ امروز گرفته است.

.

.

این روز ها لحن حرف هایم آنقــــــدر جدی شده

که خودم هم از خودم حسابـــــــ میبرم…

.در اوج شادی هم قهقهه سر نمیدهم و به لبخندی

اکتفا میکنم…چه پیشوند عجیبی است کلمه ی خانــم،

.همین که پیش اسمت می نشیند تمام

سرخوشی و بی خیالیت را از تـــو میگیرد

.

و به جایش وزنه ی وقـــــار و متانتــــــــ را

روی شانه ات میگذارد،نه اینکه این ها بد باشد

نه، فقط خدا کند وزنشان آنقـــــدر سنگین نشود

.که دخترکـــــ حساس و شیرین درونم

زیرسنگی میمیرد...