در من آن که رفت ؛ من ... !
سه شنبه, ۱۶ تیر ۱۳۹۴، ۱۰:۳۲ ق.ظ
فشارهای زندگی گاهی دردهای ِ بزرگ شدن و تکامل را در ما پرورش می دهد ، اما آن
کسی که درد را آفرید ، فکر روان ِ ما را نکرد !
پ.ن : دلگیر نیستم ولی میدانم اگر روزی آینده جور دیگری ورق خورد برای شاکی شدن خیلی دیر است !
* چایت را بنوش
نگران فردا نباش ؛
از گندمزار من و تو ، مشتی کاه میماند برای بادها / نیمایوشیج
پست مفیدی بود ؛ خوشحال می شم نظرت را درباره آخرین مطالب سایتم بدونم .
عنوان : قبر ابن ملجم در شمال تهران
لینک مطلب
عنوان : کایکاتور روزنامه هارتص درباره ظریف و کری
لینک مطلب