نقطه سر خط
دوشنبه, ۴ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۳۱ ب.ظ
میدونی چی توی یک رابطه بد است ؟ تمام شدن آن .
میدونی اما چی فاجعه ست ؟
تمام شدن رابطه بدون تمام کردن اش ...
رهــا کردنش در بلاتکلیفی .
" حالا بگذار ببینیم چه میشود ؟ " خب ، چه میشود ؟
هیچ ، جز پوسیدگی و ویرانی . چیزی دردناکتر از امید وجود ندارد .
امید میتواند برگ خشکی را در میانه ی زمستان و بهار ، تا ابد بلاتکلیف بگذارد .
جوری که نه خشک شود و نه فرو ریزد و در انتظار جوانه ی بهارش باشد ...
اگر رابطه یک نقطه شروع دارد - که دارد - و آغازش یک اتفاق فعال است که
باید بابتش وقت و انرژی صرف کرد - که هست - پایانش هم یک فرایند است که
نمیشود منفعل و " بگذار بگذرد " ی از آن گذشت .
به حرمت عمری که پای رابطه رفته ، باید درایت به خرج داد و وقت و انرژی صرف کرد برای پایانش ...
رابطه ای که قرار است تمام شود ، اخرش نقطه میخواهد وگرنه سر سطری در کار نخواهد بود .
کیانا