برای کفشی که همیشه پایت را می زند
فرقی نمی کند تو راهت را درست رفته باشی یا اشتباه
هـــر مسیری را با او همقدم شوی
باز هم دست آخر
به تاول های پایت می رسی
آدم ها هم به کفش ها بی شباهت نیستند !
آدمی که به هر نوعی آزارت می دهد
هیچ وقت نخواهد فهمید
تو چه دردی را تحمل کردی
تا با او همقدم شوی ...
یک فرصت را اگر بگذاری که بگذرد ؛
" این زمان "
میشود " آن زمان "...
میشود بسان چای یخ کرده ی روی میز که با عشق دم کرده بودی
و حالا با هیچ قند و شکلاتی
به مذاق هیچ طبعی خوش نمی آید ...
خورده نمیشود که نمی شود ،
" فرصت " را که بگذاری بگذرد
میشود مثل آب تنگ ِ ماهی
که به وقتش عوض نشود
آنوقت دیگر آن ماهی هم ، ماهی نمی شود ...
قدر " لحظات " را بدانیم .
زندگی منتظر هیچ کس نمیماند ...
|پ.ن : 7:45 صبح