خوش بحال روزگار

وانتهای این قصه سرد وسفید همیشه سبز خواهد بود 

تا رسیدن سال نو  ،تنها یک سلام خورشید باقی ست...

بیست و نهم / اسفند / نود و چهار

سهـــم فکر ، واژه و سطرهای من ....

 I LOVE YOU TOO

خوب ِ من

در نگاهت چیزی ست که نمی دانم چسیت ؟!

مثل آرامش بعد از یک غــــم

مثل پیدا شدن یک لبخند

مثل بوی نــــم یعد از باران

در نگــــاهت چیزی ست که نمیدانـــــم چیست ؟!

من به آن محتـــــاجم ...

پ.ن : جنگاوریم و با همگان صلح میکنیم
با دلبران هر دو جهــــان صلح میکنیم
سنگ شکسته ایم  ... تبـــر را نیاورید
ما با تمام بت شکنان صلح میکنیم
دارد سپاه غصه به ما حمله می کند
ما نیــــــــز با تمام توان صلح میکنیم
یک یک تمامی رفقا دشمنم شدند
ای آخرین نفر تو بمان صلح می کنیم
این اخـــم ها نه از سر جنگ است
خوب ِ من ... لبخـــند به لب نشان صلح می کنیم
با داغ ها که بر جگر ما گذاشتند
قبل از رسیدن یرقان صلح میکنیم
یا جنگ یا شکست
یکی را قبول کن
دل گفت :
پس نه این ... نه آن ....
صلح میکنیم ...

اندر احوالات 2

بس که بد میگذرد زندگی اهل جهان

مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند ...

پ  .ن :    همدم

یادگاریت یـــــاد باد ....

بهار با همه ی سبزه هاش
سبزنه هاش 
و با بلوری چشمای تُنگِ پولک ریزان قرمز ماهی ش 
لطافت راهی ش 
بهار با همه ی یاس هاش 
یاسمناش
وسفره های پر از سین و سرکه، سیب و سنجد و سمنو
بهار با همه ی صورتای زیبایی ش 
با فریبایی ش 
بدون برق نگاهت 
چه جلوه ای دارد؟ 
بدون لجّه ی لبخند آفتابی تو 
کدام حالِ کدامین دقیقه ی دل را 
مبارک و خوش وقت و پر اعتبار کند؟ 
مرا به سال، سراسر امیدوار کند
و لحظه ها را از هر لحاظ دلبازان 
امن و بخت یار کند
سریر و کیسه و ارحام دختران طلوع ِ امید و آمین را 
سعید و صومعه پر سود و باردار کند
کمینه بیشه ی جان را بنفشه زار کند
شمار و چندِ غزل چامه های بلبل گلخواه خوانِ باغ مرا 
بیش و بیشمار کند
فقط حضور تو، بود تو می تواند 
این گلعذار آمده را پرشکوه و بار کند
تنها 
وجود و بودِ تو 
باری 
بهار هستی را هستی بهار کند
و عطر مستی نارنج ها که می پیچد
روح دلبرانه ی تسنیم ها 
نسیم اش را 
پیشکش به یار کند...